Afscheid

6 weken na thuiskomst vond ik op mijn ipad nog een vergeten verslag van ons verblijf in Santiago.
Ik voeg het toch nog maar even toe.

Afscheid
Een latertje gisteravond. De kerkdienst was indrukwekkend, Een tenor met een prachtige stem begeleidde de dienst op indrukwekkende wijze. Veel drukte om en bij de kathedraal.
Nog even wat piepkleine souveniertjes gekocht. Overal
rebaja (uitverkoop), maar kopen is niet aan de orde. Er is geen plaats meer in de aangestampte tassen.

Voldaan naar de kamer bij de oude dame. Ondanks de hoge temperatuur toch lekker geslapen. Uitgeslapen tot kwart voor negen, dat is in tijden niet gebeurd.

Terwijl Gert zich doucht realiseer ik me dat we 26 nachten elke avond een schoon bed hebben gehad. Vanavond nog 1 keer een schoon bed thuis en dan gewoon weer 1 week wachten op een " verschoning".
Ook bedenk ik dat een mens maar heel weinig nodig heeft. Als je maar 1 lange broek bij je hebt, dan red je het gewoon daarmee.
We hebben natuurlijk ook prachtig weer gehad in al die dagen.
Maar terug naar de basis, daar is helemaal niets mis mee. Het allerbelangrijkste in het leven van een pelgrim is: water, bananen en een bed.

Om half tien gaan we uitgebreid ontbijten in hetzelfde barretje waar Gert en Marten ook hebben ontbeten. Heel Spanje ontbijt buiten de deur. Er wordt druk gesleept met toast, allerlei soorten cake en verse jus.

Opweg naar het "ontbijt" miezert het. Toch wel heel bijzonder dat het op onze rustdag regende en nu we helemaal rusten het ook niet droog is.
Ja en de regenjasjes zitten in de aangestampte tassen, dat wordt dus behelpen.

Na het ontbijt is het droog, maar wel fris. Gisteren liep iedereen bijna bloot en nu zie blote benen met kippenvel en veel fleecetruien. Wij hebben goed geïnvesteerd in een trui en een vest en natuurlijk onze enige lange broek.

We gaan nog een rondje door prachtige kathedraal. Er wordt veel gebiecht. Dat kan in vele talen. Ook worden er kleine diensten gehouden in aparte kapelletjes .

We gaan via de hoofduitgang de kathedraal uit en kijken nog een keer over het plein en beseffen dat het afscheid definitief is en dat nooit iemand ons deze geweldige gedenkingsreis kan afnemen.

Vanwege de temperatuur en het voldane gevoel besluiten we om eerder gepland een taxi te nemen.

Met een bloedgang rijden we naar het vliegveld. Voor ons gevoel zitten we stijf achteruit gedrukt achterin de taxi. Borden van Coruna en Pontevedra vliegen aan ons voorbij. Weet je nog Gert, het schelpenkerkje bijn het plaatsje Toxa bij Pontevedra, vraag ik.
Weer van beide kanten tranen. Ze zitten vandaag wel erg hoog.

Op het nieuwe vliegveld van Santiago installeren we ons bij de koffiecorner en natuurlijk weer een koffie con Leche. Dat zal waarschijnlijk de laatste koffie vandaag zijn in Spanje.

Ik maak een foto van de sleutelhanger die wij in Nederland kregen van onze kleinkinderen. Opa heeft ontelbare keren de sleutelhanger in handen gehad om de fietsen te vergrendelen. Ook de prachtige tekening van kleindochter Nienke heeft de lange reis meegemaakt.

Over een paar uur vliegen we terug. Fietsen was en is onze hobby, maar vliegen staat onderaan

Muchas gracias Amigos