Velo en panne

Niet fit opgestaan, slecht geslapen. Veel te hard gewerkt. Alleen een yoghurt en een paar kersen en een kopje thee. Moeten maar zien hoe het gaat. Stoppen gewoon als het niet gaat. Gaandeweg de tocht toch een beter gevoel. Even boodschappen doen bij de Interrmarche en dan weer verder. Het gaat steeds beter met het lijf en we gaan in Chartres de kathedraal bekijken. Wat een pracht. Er is een bijzondere dienst. We blijven even. Indrukwekkend.
Nu proberen om Chartres uit te komen. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Als we eindelijk op route zijn treffen we twee Nederlandse mannen uit Bennekom en Veenendaal. Ze zijn zwaar bepakt, met tenten. Ze koken zelf. Ook zij hadden het gisteren heel zwaar gehad en hadden met het thuisfront afgesproken dat ze nog niet zeker weten of ze de Pyreneeën wel overgaan. Inmiddels is het gaan regenen en we passen onze kleding aan. Voelt niet verkeerd. Na een uurtje wordt het weer droog. Jasjes uit en even een stop voor een banaan. We besluiten te stoppen in Bonneval.
Dat betekent dat we vandaag bij 70 km stoppen. Na de banaan vol goede moed verder en dan slaat de ellende toe.
De fiets van Gert reageert niet meer. Alle lichtjes flikkeren maar geen enkele ondersteuning. Gert is ook niet de eerste de beste en begint de display te slopen. Geen enkel resultaat. Dan maar Wigger bellen of hij iets weet bedenken. Hij zal terug bellen. Fietsen zonder ondersteuning is toch niet ons ding.
We bedenken allerlei scenario's en zien ons al weer terug in Harderwijk. We maken plannen dat we gewoon dan de caravan pakken en dan weer Lourdes rijden en dan met de gerepareerde fiets toch de camino te gaan vervolgen. Het ging zo goed.
Daar komen de twee Nederlanders weer aan. De camping die ze zochten blijkt niet meer te bestaan. Ze weten nog wel een Kalkhoff dealer in Veenendaal en geven ons het telefoonnummer.
Inmiddels krijgt Gert toch af en toe ondersteuning. Eindelijk na weer een ommetje bereiken we Bonneval. Ou est le bureau de tourisme. De rien.

Dan maar door naar Chataudun, misschien is daar ook wel een fietsenmaker.
Regen, regen, langs de RN 10. Niet mis. Dan eindelijk een Ibis budget hotel. Volgens Gert niet verkeerd. We gaan naar binnen en niemand aanwezig. Vanaf 5 uur kan men inchecken. En het is pas kwart over 4. Lekker een koffie uit de automaat getrokken en een pain au raisin en we besluiten dat we hier niet willen slapen. Er komen allerlei vreemde figuren naar buiten. D
oor naar Chataudun. Office de tourisme en gelukkig een chambre d'hote dicht bij het centrum. Als we onze fietsen willen binnenzetten, zeg ik tegen Gert dat hij nog even met Wigger moet bellen. Zo een twee drie geen oplossing. Misschien de sensor. En wat dachtje wat, ja dus.
Bij het bananen pakken is de tas iets verschoven. Gert reed zingend door de straat en belde gauw nog even Wigger. Weer wat geleerd.
Nog snel naar de kerk en het chateau en dan lekker bikken in het restaurantje wat pns geadviseerd werd door de eigenaren van de chambre d'hote.