Santiago!!!
Door: Greet
Blijf op de hoogte en volg Greet
16 Juli 2014 | Nederland, Overloon
Vanmorgen werd het heerlijke ontbijt van 5 euro geserveerd door mannen in een keurig zwartwitte outfit. En dat voor een hostel.
De buitentemperatuur was meteen al zo lekker dat we voor het eerst in 25 fietsdagen gaan starten zonder beenstukken. Vandaag een makkie, volgens Gert en hij had volkomen gelijk.
Om half elf kwam de kathedraal van Santiago al in zicht en drommen wandelaars bereiken hun doel. Bij de kathedraal krijg je dan kippenvel, maar het gevoel was niet te vergelijken met het Cruz de Ferro moment.
We stonden nog maar net te genieten of er kwam al een oud mannetje op ons af en hij bood ons een kamer aan dichtbij de kathedraal. Omdat het dichtbij de kathedraal was hebben we zijn aanbod geaccepteerd en nu hebben we een redelijke kamer bij een oude invalide vrouw. We denken dat zij het geld goed kan gebruiken.
Na het douchen richting het pelgrims bureau om onze oorkonde te halen.
Een grote rij met wachtende pelgrims. Er wordt water uitgedeeld, want de warmte is zinderend. Na het in ontvangst nemen worden we uitgenodigd door Herman en Toine. Zij zijn van een Nederlandse organisatie "de Lage landen" en verwelkomen Nederlanders die de Santiago route doen.
We krijgen koffie van hen en zij vertellen wat interessante zaken. Zij hebben in het verleden ook gefietst en gewandeld. Ze hebben nu 3 weken hier "gewerkt" en worden morgen weer afgelost.
Omdat we aardig wat tijd verspeeld hebben besluiten we maar meteen te gaan eten.
Op het terras zit een Belgische vrouw. Haar man heeft de route vanuit Turnhout gelopen en er 100 dagen over gedaan. Hij is nu op weg naar Cab Finistiere en komt over 4 dagen terug met de bus. Hij heeft de Camino gelopen vanwege zijn 50ste verjaardag. Zij vertelde dat het dit jaar een speciaal jaar is vanwege de heilige Franciscus en dat je daar nog speciaal heen kunt met je credencial.
Dat moeten we na 18.00 uur doen, want nu is er siësta.
Terwijl we net aan de cannelloni willen beginnen, komt daar onze Koreaan Lee langs. Hij herkent ons meteen, zet zijn fiets naast onze tafel en bestelt een grote bier. Er wordt geknuffeld en wij prijzen hem dat hij alzo snel in Santiago is gekomen.
Hij straalt, er worden over en weer foto's gemaakt en we blijven ons verbazen hoe bijzonder het is dat we hem weer treffen.
We hadden op honderden andere plekjes kunnen zitten en toch ontmoeten we elkaar weer. Hij laat een foto van zijn gezin zien en nu begrijpen we pas dat hij over 2 dagen naar Madrid gaat met de trein en fiets en dat hij zaterdag weer terugvliegt naar Korea.
Ik vraag of hij last heeft van heimwee, maar dat is niet het geval. Hij heeft volop genoten. We krijgen zijn visite kaartje en zien dat hij wel een very important person is, maar dat wimpelt hij weg. Hij is nu retired, zegt hij.
Lee gaat weer verder, want hij heeft gereserveerd in een soort Koreaans huis.
Wij gaan proberen de fietsen naar de vervoerder te brengen en vanavond gaan we afsluiten met een kerkdienst in de kathedraal.
Wij danken alle volgers voor hun lieve reacties en willen tenslotte met jullie delen dat wij:
Samen hebben genoten
Samen hebben herdacht
Samen hebben gedeeld, maar vooral
Samen dankbaar zijn.
De buitentemperatuur was meteen al zo lekker dat we voor het eerst in 25 fietsdagen gaan starten zonder beenstukken. Vandaag een makkie, volgens Gert en hij had volkomen gelijk.
Om half elf kwam de kathedraal van Santiago al in zicht en drommen wandelaars bereiken hun doel. Bij de kathedraal krijg je dan kippenvel, maar het gevoel was niet te vergelijken met het Cruz de Ferro moment.
We stonden nog maar net te genieten of er kwam al een oud mannetje op ons af en hij bood ons een kamer aan dichtbij de kathedraal. Omdat het dichtbij de kathedraal was hebben we zijn aanbod geaccepteerd en nu hebben we een redelijke kamer bij een oude invalide vrouw. We denken dat zij het geld goed kan gebruiken.
Na het douchen richting het pelgrims bureau om onze oorkonde te halen.
Een grote rij met wachtende pelgrims. Er wordt water uitgedeeld, want de warmte is zinderend. Na het in ontvangst nemen worden we uitgenodigd door Herman en Toine. Zij zijn van een Nederlandse organisatie "de Lage landen" en verwelkomen Nederlanders die de Santiago route doen.
We krijgen koffie van hen en zij vertellen wat interessante zaken. Zij hebben in het verleden ook gefietst en gewandeld. Ze hebben nu 3 weken hier "gewerkt" en worden morgen weer afgelost.
Omdat we aardig wat tijd verspeeld hebben besluiten we maar meteen te gaan eten.
Op het terras zit een Belgische vrouw. Haar man heeft de route vanuit Turnhout gelopen en er 100 dagen over gedaan. Hij is nu op weg naar Cab Finistiere en komt over 4 dagen terug met de bus. Hij heeft de Camino gelopen vanwege zijn 50ste verjaardag. Zij vertelde dat het dit jaar een speciaal jaar is vanwege de heilige Franciscus en dat je daar nog speciaal heen kunt met je credencial.
Dat moeten we na 18.00 uur doen, want nu is er siësta.
Terwijl we net aan de cannelloni willen beginnen, komt daar onze Koreaan Lee langs. Hij herkent ons meteen, zet zijn fiets naast onze tafel en bestelt een grote bier. Er wordt geknuffeld en wij prijzen hem dat hij alzo snel in Santiago is gekomen.
Hij straalt, er worden over en weer foto's gemaakt en we blijven ons verbazen hoe bijzonder het is dat we hem weer treffen.
We hadden op honderden andere plekjes kunnen zitten en toch ontmoeten we elkaar weer. Hij laat een foto van zijn gezin zien en nu begrijpen we pas dat hij over 2 dagen naar Madrid gaat met de trein en fiets en dat hij zaterdag weer terugvliegt naar Korea.
Ik vraag of hij last heeft van heimwee, maar dat is niet het geval. Hij heeft volop genoten. We krijgen zijn visite kaartje en zien dat hij wel een very important person is, maar dat wimpelt hij weg. Hij is nu retired, zegt hij.
Lee gaat weer verder, want hij heeft gereserveerd in een soort Koreaans huis.
Wij gaan proberen de fietsen naar de vervoerder te brengen en vanavond gaan we afsluiten met een kerkdienst in de kathedraal.
Wij danken alle volgers voor hun lieve reacties en willen tenslotte met jullie delen dat wij:
Samen hebben genoten
Samen hebben herdacht
Samen hebben gedeeld, maar vooral
Samen dankbaar zijn.
-
16 Juli 2014 - 18:16
Elke:
Fantastisch! -
16 Juli 2014 - 21:22
Arne:
Trots. -
16 Juli 2014 - 21:29
Ritha Cossee:
Yeah....jullie hebben het gehaald. Gefeliciteerd en geniet van het euforische gevoel.
Ritha -
16 Juli 2014 - 23:26
Renee En Nelie:
Geweldig! Dikke tien met een dikke griffel! -
17 Juli 2014 - 09:02
Ineke:
Geweldig Gert en Greet, gefeliciteerd. Wat een bijzondere reis en wat hebben jullie het goed samen!!! ik heb met plezier je verhalen gelezen en er vaak door geraakt.
lieve groet,
ineke -
17 Juli 2014 - 15:43
Willem Blom:
Gefeliciteerd, de tijd is voorbij gevlogen. We staan er versteld van dat jullie er al zijn. Wat een prachtige verslagen Gert en Greet. We horen de verhalen nog wel eens als jullie weer thuis zijn. Nu volop nog genieten en voorzichtig. Ps: afgelopen zondag is ons 8e kleinkind geboren. Dochter van Martijn en Marit. LINDE is haar naam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
