Punaise
Door: Greet
Blijf op de hoogte en volg Greet
29 Juni 2014 | Nederland, Overloon
Weer heerlijk geslapen en wat een vorstelijk ontbijt. Allez en route. Regen, jammer, maar we klagen niet. We zijn erop gekleed. We worden vriendelijk uitgezwaaid. Vandaag gaan we niet zover, we willen graag goede wifi, voetbalkijken en op onze kamer eten.
We willen graag het blog bijwerken en de families mailen.
Even een koffiestop. Daarna even boodschappen doen bij de Carrefour. Gert begint helemaal te kwijlen bij de gebraden kippetjes. We besluiten dan maar om die kip te kopen.
Eindelijk aan de beurt. De kip lacht ons toe, maar dommage la poule est reserve.
Dus even schakelen en het wordt Tomme de Savoie, een Cote de Rhône, een pain en een Yop. Als we in de rij voor de kassa staan, hebben we wel bekijks. Wat doen die gekke Hollanders toch. Er komt een mevrouw naar ons toe en zij vraagt of we naar Compostela gaan. Op ons ja vertelde ze dat ze pas terug was van Ponferrada naar Compostela. Ze had nog blauwe nagels.
Wij weer en route, regenjajes aan en weer uit. We besluiten om te stoppen in Chateau Renault. Dan komen we aan in Vendome. Toujours pluie, pluie. We kijken of we de Auberge kunnen ontdekken waar Marten en Gert 7 jaar geleden hebben geslapen. Maar voordat we ook maar iets gezien hadden, kreeg Gert een lekke achterband.
Pas de probleme, in de regen, fiets op de kop, gereedschap er bij, band eraf en binnen een mum is het gaatje gedicht.
Dat hadden we gedacht. De punaise, zo bleek later had wel tien gaatjes gemaakt.
Maar Gert bleef ondanks de regen onverstoorbaar, dan maar een nieuwe chambre air (binnenband) erop. Inmiddels, werden we geholpen door twee Franse heren. Zij werkten in de MTB branche en hadden een goede fietspomp. Dus dan nu toch een nieuwe binnenband (hadden we mee van Wigger) erop.
Al met al toch ruim een uur verspeeld. Dus nog even doortrappen want in Chateau Renault zijn immers 2 hotels. Toen we daar aankwamen bleken beide hotels gesloten en dat in de zomer. Crisis toch?
Een vriendelijke meneer kwam ons te hulp en vertelde dat er nog een soort Ibis hotel was op,ongeveer 1 km afstand.
Eindelijk gevonden, maar de receptie onbemand. Zou er nog een kamer beschikbaar zijn. Er moest een 06 nummer gebeld worden. Dat lukte nog net. Een meneer op een antwoordnummer vertelde veel. Ik in mijn beste Frans stelde mijn vraag.
Daar sta je dan en dan maar wachten of er ook echt iemand komt.
Toen kwam er een oudere man naar beneden schuifelen en ik heb hem gevraagd het betreffende nog een keer te bellen en of hij wilde vragen of er een kamer voor ons was. Hij wilde het wel en hij heeft het geregeld.
We mochten bij de receptie sleutel 8 pakken, ons installeren en binnen 2 uur zouden we verder geholpen worden door de receptie.
Inmiddels gedoucht, nog geen wifi, tv aan, liggen op bed tv te kijken met ons gekochte eten. Maar er is geen enkel teken van leven bij de receptie. Nog maar weer even bellen en eindelijk 3 uur later is er dan een meneer die ons een wachtwoord geeft en ons een beetje zorgelijk aankijkt. Nederland verliest, en het matras heeft allerlei deuken.
We willen graag het blog bijwerken en de families mailen.
Even een koffiestop. Daarna even boodschappen doen bij de Carrefour. Gert begint helemaal te kwijlen bij de gebraden kippetjes. We besluiten dan maar om die kip te kopen.
Eindelijk aan de beurt. De kip lacht ons toe, maar dommage la poule est reserve.
Dus even schakelen en het wordt Tomme de Savoie, een Cote de Rhône, een pain en een Yop. Als we in de rij voor de kassa staan, hebben we wel bekijks. Wat doen die gekke Hollanders toch. Er komt een mevrouw naar ons toe en zij vraagt of we naar Compostela gaan. Op ons ja vertelde ze dat ze pas terug was van Ponferrada naar Compostela. Ze had nog blauwe nagels.
Wij weer en route, regenjajes aan en weer uit. We besluiten om te stoppen in Chateau Renault. Dan komen we aan in Vendome. Toujours pluie, pluie. We kijken of we de Auberge kunnen ontdekken waar Marten en Gert 7 jaar geleden hebben geslapen. Maar voordat we ook maar iets gezien hadden, kreeg Gert een lekke achterband.
Pas de probleme, in de regen, fiets op de kop, gereedschap er bij, band eraf en binnen een mum is het gaatje gedicht.
Dat hadden we gedacht. De punaise, zo bleek later had wel tien gaatjes gemaakt.
Maar Gert bleef ondanks de regen onverstoorbaar, dan maar een nieuwe chambre air (binnenband) erop. Inmiddels, werden we geholpen door twee Franse heren. Zij werkten in de MTB branche en hadden een goede fietspomp. Dus dan nu toch een nieuwe binnenband (hadden we mee van Wigger) erop.
Al met al toch ruim een uur verspeeld. Dus nog even doortrappen want in Chateau Renault zijn immers 2 hotels. Toen we daar aankwamen bleken beide hotels gesloten en dat in de zomer. Crisis toch?
Een vriendelijke meneer kwam ons te hulp en vertelde dat er nog een soort Ibis hotel was op,ongeveer 1 km afstand.
Eindelijk gevonden, maar de receptie onbemand. Zou er nog een kamer beschikbaar zijn. Er moest een 06 nummer gebeld worden. Dat lukte nog net. Een meneer op een antwoordnummer vertelde veel. Ik in mijn beste Frans stelde mijn vraag.
Daar sta je dan en dan maar wachten of er ook echt iemand komt.
Toen kwam er een oudere man naar beneden schuifelen en ik heb hem gevraagd het betreffende nog een keer te bellen en of hij wilde vragen of er een kamer voor ons was. Hij wilde het wel en hij heeft het geregeld.
We mochten bij de receptie sleutel 8 pakken, ons installeren en binnen 2 uur zouden we verder geholpen worden door de receptie.
Inmiddels gedoucht, nog geen wifi, tv aan, liggen op bed tv te kijken met ons gekochte eten. Maar er is geen enkel teken van leven bij de receptie. Nog maar weer even bellen en eindelijk 3 uur later is er dan een meneer die ons een wachtwoord geeft en ons een beetje zorgelijk aankijkt. Nederland verliest, en het matras heeft allerlei deuken.
-
29 Juni 2014 - 22:19
Wil En Erna:
Zo, weten we weer waar jullie zitten en wat je zoal meemaakt. Het gaat je allemaal goed af; de kleine en grote tegenslagen zijn jullie ook al tegengekomen. De ene keer een mooie eigen kamer; en later met veel aandringen een veel kleinere in een IBIS. Goed dat jullie / Gert zulke rechterhandjes heeft en dat het reservemateriaal mee is.
Vanavond weer een gelukkige overwinning voor Nederland, ofschoon het voetbal ook steeds beter wordt. Hopelijk dat jullie ook genoten hebben. Hebben jullie trouwens ook een dagje rust genomen tussendoor?
Heel veel groten uit het Gennepse!!! -
29 Juni 2014 - 22:35
Nelie En Renee Krol:
Tjonge, jonge. Wat een gedoe. Ik hoop dat jullie vanaf nu weer wat beter weer krijgen, want al die regen lijkt me ook niks. Geweldig dat jullie er zo goed voor gaan! Gewoon dom verdan, zeggen we hier in Twente. Good goan! -
29 Juni 2014 - 22:38
Arne:
10 gaatjes door 1 punaise....
Dus toevallig die dag zoooo verkeerd gereden dat pa 10 keer die punaise heeft kunnen raken?
Hahahhaha
Misschien kun je ook even aangeven bij je profiel of instellingen dat je nu in Frankrijk zit.
Nu staat er nog NL.
DaaaAag en veel plezier. -
30 Juni 2014 - 08:35
Wigger:
Hallo daar!
Veel succes nog!Doen de fietsen het goed?
groeten van ons allemaal! -
30 Juni 2014 - 09:47
Evelien:
Gelukkig weten we jullie nu te vinden op jullie blog.
Zo te lezen: het gaat allemaal op rolletjes (fiets) met af en toe wat hobbeltjes.
Goede reis verder -
30 Juni 2014 - 13:44
Henk:
Het is wat met die moderne fietsen. Hoewel een punaise is toch wel een beetje ouderwets. Maar allez, dat is Frankrijk. Blijf vooral goede moed houden. Een gerustellende gedachte. nog en kleine week en jullie zitten in het peleton van de Tour. Heb je Wigger niet meer nodig. Goede tocht verder.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
