Gevallen vrouw in de nacht
Door: Greet
Blijf op de hoogte en volg Greet
04 Juli 2014 | Nederland, Overloon
In de chambre bij het vriendelijke echtpaar hadden we geen toilet op de kamer.
Bij het naar bed gaan had Gert nog wel gezegd dat hij de zaklamp op het nachtkastje had neergelegd. Maar daar denk ik midden in de nacht natuurlijk niet aan. Dus toen ik om 4 uur naar het toilet moest dacht ik alleen maar in welke hoek zit de deur. Die had ik snel gevonden, maar daarna stortte ik meteen op de grond. Tijdens de val nam ik ook nog een plant mee die op een mooi tafeltje stond. Ik had natuurlijk niet aan de twee traptreden gedacht.
Een van onze skivrienden zei altijd : Greet zal niet zo gauw wat breken, want die valt als een zak aardappelen. Inderdaad niets aan de hand, maar wel groot was de schrik toen er uit het zijkamertje de tandeloze gastheer in een tres petite directoir tevoorschijn kwam. Hij was bezorgd, maar ik verdween als een speer het toilet in.
Gert had niet veel gemerkt van het voorval, maar was natuurlijk pissig dat ik niet aan de zaklamp had gedacht. Ja, ja, een mens is niet voor niets met pensioen.
Meneer vertelde vanmorgen dat hij bijna elke nacht een paar uur uit bed was. Dat had met zijn werk te maken wat hij heeft gedaan. Ja, ja.
Na een goed ontbijt werden we in de regen uitgewaaid door het echtpaar.
We gingen goed van start en na een tijdje arriveerden we in Cadillac. In deze plaats hebben Marten en Gert 7 jaar geleden overnacht. Ik krijg wel steeds meer bewondering voor de dagafstanden die de mannen hebben afgelegd. De afstand Aubeterre naar Cadillac is echt heel pittig. Chapeau mannen !!!
We dachten dat alles goed zou gaan, maar in dit mooie stadje kreeg Gert een lekke band. Ik naar het bureau de Tourisme en inderdaad was er in dit stadje een reperateur de velo.
Als wij even een kopje koffie zouden gaan drinken dan zou hij er een nieuwe chambre air opzetten. En inderdaad het was zeer snel bekeken. We hebben ons nog even een extra band aangeschaft, een fotootje van de zeer aardige man gemaakt en daar gingen weer. Wisselend regenkleding aan, jasjes weer uit. De hele dag af en aan. Om 4 uur gestopt voor weer een koffie en gevraagd aan de mevrouw van het restaurantje of zij iets wist voor ons om te overnachten.
Een telefoontje en om de hoek een chambre d'hote. Kleren allemaal gewassen. De vriendelijke mevrouw gaf ons wasmiddel en had een droogmolentje.
Wij lekker eten in ons eigen keukentje en de tv aan.
Frankrijk staat
Bij het naar bed gaan had Gert nog wel gezegd dat hij de zaklamp op het nachtkastje had neergelegd. Maar daar denk ik midden in de nacht natuurlijk niet aan. Dus toen ik om 4 uur naar het toilet moest dacht ik alleen maar in welke hoek zit de deur. Die had ik snel gevonden, maar daarna stortte ik meteen op de grond. Tijdens de val nam ik ook nog een plant mee die op een mooi tafeltje stond. Ik had natuurlijk niet aan de twee traptreden gedacht.
Een van onze skivrienden zei altijd : Greet zal niet zo gauw wat breken, want die valt als een zak aardappelen. Inderdaad niets aan de hand, maar wel groot was de schrik toen er uit het zijkamertje de tandeloze gastheer in een tres petite directoir tevoorschijn kwam. Hij was bezorgd, maar ik verdween als een speer het toilet in.
Gert had niet veel gemerkt van het voorval, maar was natuurlijk pissig dat ik niet aan de zaklamp had gedacht. Ja, ja, een mens is niet voor niets met pensioen.
Meneer vertelde vanmorgen dat hij bijna elke nacht een paar uur uit bed was. Dat had met zijn werk te maken wat hij heeft gedaan. Ja, ja.
Na een goed ontbijt werden we in de regen uitgewaaid door het echtpaar.
We gingen goed van start en na een tijdje arriveerden we in Cadillac. In deze plaats hebben Marten en Gert 7 jaar geleden overnacht. Ik krijg wel steeds meer bewondering voor de dagafstanden die de mannen hebben afgelegd. De afstand Aubeterre naar Cadillac is echt heel pittig. Chapeau mannen !!!
We dachten dat alles goed zou gaan, maar in dit mooie stadje kreeg Gert een lekke band. Ik naar het bureau de Tourisme en inderdaad was er in dit stadje een reperateur de velo.
Als wij even een kopje koffie zouden gaan drinken dan zou hij er een nieuwe chambre air opzetten. En inderdaad het was zeer snel bekeken. We hebben ons nog even een extra band aangeschaft, een fotootje van de zeer aardige man gemaakt en daar gingen weer. Wisselend regenkleding aan, jasjes weer uit. De hele dag af en aan. Om 4 uur gestopt voor weer een koffie en gevraagd aan de mevrouw van het restaurantje of zij iets wist voor ons om te overnachten.
Een telefoontje en om de hoek een chambre d'hote. Kleren allemaal gewassen. De vriendelijke mevrouw gaf ons wasmiddel en had een droogmolentje.
Wij lekker eten in ons eigen keukentje en de tv aan.
Frankrijk staat
-
04 Juli 2014 - 20:36
Elke:
Tjonge jonge, slapen is gevaarlijker dan al die kilometers fietsen! Een hoe doet papa dat toch, al de tweede lekke band! Toch weer beleefd! Succes morgen, dan zijn jullie al twee weken onderweg. -
04 Juli 2014 - 21:02
Henk:
Respect voor de afstand die jullie al hebben afgelegd. Dat je nog puf hebt om zowat elke dag een verslag te maken. Vooral zo doorgaan. -
04 Juli 2014 - 22:23
Wil En Erna:
Dat is dan dus goed afgelopen!. Een engeltje en Jacobus op je schouder. Het loopt/fietst heerlijk! Un peu electrique, maar ook veel energie van dit stel? Zijn benieuwd welke route jullie in Spanje nemen?
Succes verder.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
